لکنت زبان : وجود ناروانی در جریان گفتار که می تواند شامل یک یا چند تا از علایم تکرار، مکث، کشیده گویی، گیر در طول گفتار کودکان یا بزرگسالان باشد.
لکنت رشدی : معمولا در کودکان زیر ۶ سال تکرار کلمه یا اول کلمه دیده می شود که بیشتر به دلیل رشد گفتار و زبان آنها و بالا بودن سطح هیجانات و دشواری در مدیریت آن در کودکان می باشد. این تکرارها یا کشیده گویی ها اگر در کمتر از ۱۰ درصد کلمات باشند و به سمت قفل شدن و بیشتر شدن لکنت نروند ناروانی طبیعی هستند که جای نگرانی نیست. اما چه زمانی نیاز به مداخله است:
- کودک در بیش از ۱۰ درصد کلمات لکنت کند.
- قفل کردن در کلمات دیده شود.
- لکنت به سمت بدتر شدن پیشرفت کند.
- کودک از مشکل خود آگاه باشد.
در بسیاری از موارد در بزرگسالان نیز سن آغاز لکنت مربوط به دوران کودکی این افراد می شود مگر اینکه فرد پس از یک شوک عاطفی یا آسیب مغزی دچار لکنت شده باشد که درمان آنها متفاوت خواهد بود.
لازم به ذکر است که لکنت در تمامی سطوح از خفیف تا شدید در تمامی سنین قابل درمان یا قابل کنترل می باشد به شرط آنکه همکاری لازم از سوی فرد بزرگسال یا خانواده ی کودک انجام گیرد. درمان لکنت ممکن است زمان بر باشد و صبر و حوصله و تمرین مداوم کلید اصلی درمان است. .
پریده گویی : پریده گویی یا کلاترینگ یکی دیگر از اختلالات ناروانی در جریان طبیعی گفتار است که با لکنت تفاوت دارد. سرعت گفتار بالا و یا نامنظم، ناروانی های بیش از حد و اغلب همراه با علایم دیگری مانند خطاهای تلفظی و مشکلات توجه و تمرکز در پریده گویی دیده می شود. در این اختلال به این علت که فرد تند تند صحبت می کند و کلمات را جویده جویده بیان می کند وضوح گفتار پایین است و فهم گفتار برای شنونده مشکل است. اغلب از فرد درخواست می شود تا صحبت خود را بار دیگر تکرار کند و آهسته تر صحبت کند.