مشکلات مربوط به گفتار و زبان فقط مختص دوران کودکی نیست. بلکه می تواند بر اثر بیماری و یا یک حادثه ناگوار در بزرگسالان نیز ایجاد شده باشد. همچنین ممکن است خانواده برخی از بزرگسالان در دوران کودکی برای درمان اختلالات زبانی فرزند خود کوتاهی کرده باشند و این مسئله باعث شده تا این مشکل تا بزرگسالی همراه آنها باقی بماند. برای مثال موضوع لکنت زبان که از کودکی تا بزرگسالی با یک فرد همراه بوده، ممکن است به شرایط اجتماعی او آسیب زیادی بزند. علاوه بر این بسیاری از اختلالات دیگر مانند مشکل در صدا، بلع، ارتباط برقرار کردن و… در برخی از بزرگسالان نیز دیده می شود.
اگر قرار بود مشکلات گفتار و زبان در طول رشد کودک و خود به خود درمان شود، پس دیگر کسی در بزرگسالی نباید با این مشکل مواجه می شد. با توجه به این که در بزرگسالی افراد باید مسئولیت های زندگی و کسب درآمد را خود بر عهده بگیرند، بنابراین برطرف کردن مشکلات گفتاری و ارتباطی از اهمیت زیادی برای آنها برخوردار است. توصیه ما برای افرادی که در سنین بالاتر هم نوعی از اختلالات گفتاری را تجربه می کنند این است که جهت دریافت برنامه درمانی مناسب حتما به یک گفتاردرمان با تجربه مراجعه نمایند.