از آن جا که پرداختن به هر کدام از سیستم های بدن و اختلالات مرتبط با آن نیازمند محیط ، تجهیزات و روش های خاص همان سیستم است و همچنین بنا به نیاز جامعه ، کاردرمانان به حیطه های مختلف و به صورت اختصاصی مشغول به کار اند :
کاردرمانی جسمی: نورولوژی بزرگسال، نورولوژی کودک، ارتوپدی و…
کاردرمانی ذهنی: حیطه ی روان، کاردرمانی شناختی، رفتار درمانی، یکپارچگی حسی (SI )، درکی- حرکتی و…
علی رقم این تقسیم بندی ها کاردرمانگران خود را موظف می دانند در هر حیطه ای به نیاز های سایر حیطه ها نیز توجه نمایند و در تلاش اند تا با توصیه ها و مشاوره های کارشناسی از تاثیرات منفی این اختلالات بر اهداف درمانی بیمار بکاهند .